- Başlık: Ölü Hücreler
- Bulunduğu Yer: PC
- Geliştirici: Motion Twin
- Yayıncı: Motion Twin
- Tür: Rogue benzeri Side-scroller
- Resmi Site: https://dead-cells.com/
- Çıkış Tarihi: 10 Mayıs 2017
- Nereden Alınır: Steam
Yıllar geçtikçe, “haydutlar” oyun alanında öne çıkmanın yolunu buldular. The Binding of Isaac oyuncuları kasıp kavurduktan sonra , diğer geliştiriciler kendi projelerinde haydut benzeri eğilimler uygulamaya başladılar. Rogue Legacy ve Enter the Gungeon gibi bunlardan bazıları oldukça iyi iş çıkardı ; diğerleri aynı çekiciliğe veya etkiye sahip değil. Ancak şu anda erken erişimde olan bir tanesi, bu öne çıkma listesine çok iyi girebilir.
Dead Cells , Motion Twin tarafından yaratılan haydut benzeri bir “Metroidvania” tarzı bir yan kaydırma oyunudur. Bir zindanda başsız olarak uyanırsınız ve bir şövalyeyle biraz bilgilendirici olmasa da komik bir konuşma yaparsınız. Ardından, bazı temel teçhizatı (paslı bir kılıç ve bir yay veya bir kalkan) alırsınız ve savaşarak ilerlemeye çalışmak için zindana doğru yola çıkarsınız.
Bu zindanda, size mal satacak çok tuhaf karakterler, lanetli ya da lanetsiz bazı sandıklar ve sonunda, bir şeyleri öldürmekten topladığınız tüm ölü hücreleri yükseltmeye başlamak için kullanmanıza izin veren bir yaratık bulacaksınız. cephaneliğiniz, ölümün bile ötesinde. Kaçınılmaz bir şekilde öldüğünüzde, yeni tasarlanmış bir zindanda altınınız ve ekipmanınız olmadan yeniden doğacaksınız ve öncekinden daha da uzağa gitmenize yardımcı olacak yükseltmelerinizden başka hiçbir şey olmayacak. Çok fazla bilgiyle başlamasanız da, ilerledikçe daha fazla şey ortaya çıkıyor gibi görünüyor.
Zindanın ilk katı çok zor olmasa da, oyun kesinlikle ilerledikçe zorluk derecesini artırıyor. Neyse ki, hangi yolu seçerseniz seçin, ikinci aşamaya geçmeden önce ölü hücrelerinizi ilk aşamaların her birinde bırakabilme konusunda tutarlılık var. Oyunda kesinlikle sizi kıkırdatmaya yetecek kadar kasvetli bir mizah seviyesi var. Her aşama, savaştığınız düşmanlara göre değişen özel bir atmosfere sahiptir. Belirli bir noktada, örneğin asit yakma hasarı veren akreplerle dolu asidik bir lağımla karşılaşacaksınız. Bazıları benzer düşmanlara aşina görünecek, diğerleri işleri değiştirecek.
Karakterinizde, oyun deneyiminizi benzersiz hissettiren bir düzeyde özelleştirme vardır. Yay ve kalkan arasında bir seçenek verildiğinde, kalkan konusunda pek yetkin olmadığımı fark ettim. Daha sonra, ölü hücrelerimi bırakırken, öldüğümde sahip olduğum altının bir kısmını elimde tutabilmek gibi eksikliklerimi giderebilecek şeyler olduğunu hemen fark ettim. Diğer yükseltmeler arasında belirli silahlara verilen hasarı artırma, daha sık iyileştirme yapabilme ve oyun stilindeki farklılıklar yer alıyor. Düşmanlarınızın bedenlerinden planları aldıkça bunlar daha da genişler.
Oyunda dövüş oldukça basittir. İki ayrı saldırınız var: biri kılıç veya kırbaç gibi ana silahınızla; diğeri, kalkanınız, yayınız veya fırlatma bıçaklarınız gibi ikincildir. Buna ek olarak, sersemletici bombalar ve el bombaları şeklinde gelen, büyük hasar parçaları verebilen veya düşmanlarınızı geçici olarak etkisiz hale getirerek onları bazı büyük darbelere veya hızlı bir kaçışa açık bırakabilen ekstra yetenek saldırılarınız var. Ayrıca, hasardan koruyabilecek farklı madalyonlar ve size ekstra istatistikler sağlayan diğer bazı ekipmanlar da ekleyebilirsiniz. İkinci etabın sonuna her geldiğinizde, sizinle savaşmak için başka küçük minyonlar çıkaran seçkin bir düşmanla savaşmanız gerekir. Bu dövüşler çok zor olabilir ama aynı zamanda önemli alanlara erişmenin tek yolu da onlar.
Bunlar bir çeşit patron dövüşü olsalar da, Dead Cells’te büyük patronların eksikliği varmış gibi hissettim. Aşamaların zorluğu eğlencelidir, ancak hiçbir zaman bir doruk noktası yok gibi görünüyordu ki bu çok kötü. Oyunun geri kalanıyla karşılaştırıldığında, bu eksik unsur, rogue-likes’in yorgunluğunun daha sonra değil daha çabuk gelmesine neden oldu. Bir erken erişim oyunu için şaşırtıcı olan birkaç teknik hatayla karşılaştım. Bununla birlikte, oynadığım şeye göre en garip şekilde istediğim şey daha fazla detay. Daha fazla hikaye, daha fazla aşama, oynamaya devam etmek için daha fazla sebep.
Karar: Haydut oyunlardan uzak durma eğiliminde olan biri olarak Dead Cells , her oyunda dikkatimi dağıtmaya yetecek kadar mükemmel bir yan kaydırıcı gibi hissetme konusunda mükemmel bir iş çıkarıyor. Sürekli olarak girdiğim her alanda yeni öğeler, yeni yetenekler ve yeni zorluklar bulduğumu hissettim. Oyunun kendisi teknik olarak yarın erken erişimden çıkabilecek gibi görünse de, karşılaştığınız zorlukların doruk noktasında hala bir eksiklik var gibi görünüyor. Bununla birlikte, oyun harika hissettiriyor, bir kişiliğe sahip ve tür havuzuna başka bir girişten daha fazlası. Bu mükemmel bir deneyim.