Uzay “Vahşi Batı” değildir
Uzay, küresel bir ortam olarak tanımlanır ve bu ortamda uygulanması gereken hukuki yönetmelikler bulunur.
Uzay Hukuku, uzaya yapılan insan aktivitelerinin hukuki sınırlarını belirler ve uzaya yapılan keşif ve araştırma faaliyetlerine ilişkin hukuki yükümlülükleri tanımlar.
Uzay Hukuku, 1967 yılında Uzay Antlaşması’nın imzalanmasıyla kabul edilmiştir. Bu antlaşma, uzaya yapılan insan aktivitelerinin insanlar, ülkeler ve doğa üzerindeki etkilerinin kontrol altında tutulması gerektiğini vurgular. Antlaşma, uzaya yapılan keşif ve araştırma faaliyetlerine ilişkin hukuki yükümlülükleri tanımlar ve uzaya yapılan insan aktivitelerinin hukuki sınırlarını belirler.
Uzay Hukuku, uzay araçlarının tanımlanması, uzaya yapılan yerleşim faaliyetlerinin hukuki boyutları, uzaya yapılan keşif ve araştırma faaliyetlerine ilişkin yükümlülükler, uzaydan gelen verilerin kullanımı ve uzaya yapılan zararlı aktivitelerin önlenmesi gibi konuları kapsar.
Bu hukuki yönetmelikler, uzaya yapılan insan aktivitelerinin güvenli ve adil bir şekilde yürütülmesini sağlamak için kabul edilmiştir ve uzaya yapılan keşif ve araştırma faaliyetlerinin insanlar, ülkeler ve doğa üzerindeki etkilerinin kontrol altında tutulmasını garantiler.