- Başlık: Tekinsiz Vadi
- Bulunduğu Yer: PS4, PC, Xbox One
- Geliştirici: Korkak Yaptıklarım
- Yayıncı: Korkak Yaptıklarım
- Tür: Yan Kaydırmalı Survival Horror
- Resmi Site: Uncanny-Valley-Game
- Çıkış Tarihi: 23.04.2015 (Steam), 7.2.2017 (PS4, Vita), 10.02.2017 (Xbox One)
- Nereden Satın Alınır: PSN Mağazası, Xbox Mağazası, Steam
Günümüzün modern korku oyunları , uzun süredir oyuncularını yarattıkları dünyaların terörüne inandırmaya çalışıyor. Son zamanlarda, bunu başarmanın yöntemi, artan bir gerçekçilik duygusu, atlama korkularına odaklanma ve oyuncuyu kaçmaya ve saklanmaya zorlandıkları çok sayıda düşmanla ezme alışkanlığını birleştirmek oldu. Bu yöntemlerde kaybolan korkunun en temel biçimidir: gerilim. Uncanny Valley ise gerilim ve gizemi odak noktası haline getiriyor ve bunların basit sanat biçiminde bile sizi nasıl koltuğunuzun ucunda tutmaya yettiğini gösteriyor.
Belki de kasıtlı bir yan yana koyma olan Uncanny Valley, Cowardly Creations tarafından ilk oyunları olarak yaratılan retro tarzı bir korku oyunudur . İçinde, terk edilmiş bir bilim tesisi ve bitişiğindeki apartman kompleksi için güvenlik görevlisi olarak işe giren Tom olarak oynuyorsunuz. İş arkadaşınız Buck, sizi gezdiriyor ve gece vardiyası yükümlülükleriniz konusunda size talimat veriyor. Siz ikinizden başka etraftaki tek kişi, dairelerle ilgilenen ve dağılmalarını engelleyen Eve adında bir kadın.
Her gece uyanır, giyinir ve tesisin dört katında devriye gezer, e-postalar ve kaset kayıtlarıyla orada yıllar önce olanları bir araya getirmeye çalışarak zamanı doldurursunuz. Vardiyanız sona erdikten sonra odanıza dönersiniz ve etrafınızı gizemli gece terörleri sarar. Beklediğiniz gibi, tesisteki konaklamanız her gece hikayenin devamı ilerledikçe daha da tuhaf bir hal alır. Okuduğunuz ve dinlediğiniz çeşitli mesajlar aracılığıyla, bilim adamlarının gerçekçi yapay zekaya sahip robotlar veya bazı e-postaların da belirttiği gibi “şeyamaboblar” üzerinde çalıştıklarını keşfedersiniz. Bu yapay zekalardan biri bir tür iğrenç eylemde bulundu ve bu nedenle projeyi terk etmeye ve tahliye etmeye karar verdiler.
Her Kat, Yıllar Önce Ne Olduğuna Dair Çok Sayıda İpucu İçeriyor
Oynanış son derece ilgi çekici. Bir macera oyununa benzer şekilde, tesisin etrafındaki devriyeleriniz, çok sonrasına kadar hiçbir işe yaramayacak gibi görünen çeşitli nesneleri toplamanızı içerir. Her gün, odanıza uyumadan önce keşfetmeniz ve mümkün olduğunca çok bilgi toplamanız için yaklaşık altı saat (oyun içinde) ayrılmıştır. Buna ek olarak, her vardiyada başarılması isteğe bağlı olan ancak hikayenin gidişatını etkileyen yeni bir meydan okuma veya hedef eklenir. Bu zamanlarda verdiğiniz kararlara ve çevreyi ne kadar derinlemesine keşfettiğinize bağlı olarak, oyunun son üçte birlik kısmı önemli ölçüde farklı şekiller alabilir.
Neyse ki, oyun özlü ve bu da oyuncuyu tüm bu farklı olasılıkları keşfetmeye itiyor. İlk oyunum oldukça hızlı (ve acımasızca) sona erdi ve bu da bende hemen geri dönüp yaklaşımımı değiştirme isteği uyandırdı. Bunu yaparken, daha önce erişmediğim yeni alanlar keşfettim ve ayrıca kendimle istediğim son arasında daha da korkunç engeller buldum.
Eve Dairelerin ve Odanızın Bakımını Yapıyor
Macera oyunlarıyla ilgili yaygın bir sorun, tipik olarak, kullanım için mantıklı olmayan garip nesnelerle sizi bunaltmasıdır. Neyse ki Uncanny Valley’de bu sorun yok. Bulunan her nesne kullanıldığında anlamlıdır. Bunun talihsiz yanı, bu nesnelerin çoğu zaman yanlışlıkla alternatif amaçlar için kullanılabilmesidir. Bir noktada, istediğim şey yerine yanlışlıkla üzerime bir cam parçası koyarak kendimi öldürmeyi başardım, bu da oyunumun bitmesine neden oldu.
Oyunun ortamı ve atmosferi en büyük gücü olabilir. İkinci gece, hem tesisin hem de dairelerin her katını sağlam bir şekilde kavradığımı hissettim. İkinci oyunumda, ihtiyacım olan tüm nesnelerin nerede olduğunu bildiğimi bile hissettim, bu da ilk seferimdeki kafa karışıklığının çoğunu atlamamı sağladı. Tekinsiz Vadi’ye eşlik eden müzik ve ışıklandırma, hikayenin zaten ortaya koyduğu gerilimi artırıyor. Bir noktada, bir kesici patlar ve sıfırlanması gerekir, sizi karanlıkta koruyacak bir el feneriyle baş başa bırakır. Bu örnek tek başına retro bir oyunun nasıl korkutucu olabileceği sorusunu cevaplamak için yeterlidir.
Siz Ortamı Dolaşırken Gerilim Daima Var
Birkaç örnek dışında oyunla ilgili pek sorun yaşamadım. Bunlardan biri, metin kutularının yalnızca belirli miktarda sözcük içermesiydi, bu da çoğu zaman kutuyu büyütmek yerine yalnızca bir sözcüğün bir sonraki kutuya zorlanması anlamına geliyordu. Diğeri ise, eski usul yapısı nedeniyle metnin bir kısmının okunmasının zor olmasıydı. Bu nedenle, vardiyamdan biraz zaman kaybetmeme mal olan e-postaları yeniden okumak zorunda kaldım. Son olarak, yaklaşık üç veya dördüncü gün, oyun bir vardiya zamanlayıcısını listelemeyi durdurur, ancak bunun nedenini açıklamaz. Başlangıçta, bunun keşfetmek için daha fazla zamanım olduğu anlamına geldiğini düşünmüş olsam da, nerede olursam olayım kaçınılmaz olarak bayılmadan önce ne kadar kaldığımı takip etmek kafa karıştırıcı hale geldi. Size her gece keşfetmeniz için sınırlı süre vermeye dayalı bir oyunda, bu oldukça can sıkıcıydı.
Tekinsiz Vadi’nin beni korkutmasını beklemiyordum ve kesinlikle beni bu kadar rahatsız etmesini beklemiyordum. İster gece korkularım içinde karanlık figürlerden boşuna kaçıyor, ister her kapıdan ölümün beni beklediğini anlamaya çalışıyor olsam da, oyun beni sonuna kadar askıda tuttu. Oyunumu bitirme noktasına kadar kafamı karıştıran veya sinirlendiren anlar olsa da, Uncanny Valley’in iyi yaptığı tek şey, daha en başından beni kendine bağlamak ve oyunu canlı bitirmek istememi sağlamaktı. Bu, birden fazla kez alıp keşfetmeye değer bir oyun, ki bu nadiren istediğim bir şey.
- Oynanış : Kavraması kolay, zamanla rahatlayan garip kontroller
- Grafikler : Mükemmel aydınlatma ve sanat
- Ses : Ortam ve korkunç
- Sunum : Özlü ve ilgi çekici bir hikaye, iyi bir araya getirilmiş oyun